عدم احتساب پیش اگهی ابلاغی در سال1337 از جهت قطع مرور زمان در وصول مطالبات دولت
چون تبصره (۴) قانون بودجه سال ۱۳۳۴ مورد استناد سازمان جنگلباني ايران كه اجازه داده است مطالبات دولت از اشخاص و شخصيتهاي حقوقي اعم از اينكه مطالبات مزبور بابت ماليات يا عوارض و جرايم و يا حقوق و عوارض گمركي باشد طبق آييننامه اجرايي مالياتها وصول شود در قانون بودجه سالهاي ۱۳۳۵ و ۱۳۳۶ تأييد شده در قانون بودجه سال ۱۳۳۷ تأييد و تنفيذ نگرديده پيشآگهي كه در سال ۱۳۳۷ ابلاغ شده است مستند و ارزش قانوني نداشته و نظر به اينكه طبق ماده (۷۶۱) آييندادرسي مدني فقط مطالبه خواسته به واسطه دادخواست يا اظهارنامه قانوني قاطع مرور زمان است نميتوان پيشآگهي موصوف را قاطع مرور زمان دانست بنابراين رأي شعبه پنجم ديوانعالي كشور صحيح صادر شده و به اكثريت آرا تأييد ميشود و طبق قانون وحدترويه قضايي مصوب تيرماه ۱۳۲۸ براي دادگاهها لازمالاتباع است