قطعی بودن حبس کمتر از ده سال و عدم نیاز به طرح آن در دیوان عالی کشور در مورد قتل غیر عمد در اثر بی احتیاطی در رانندگی

نظربه اینکه کیفرهای دیه و حبس مقرر در ماده ۱۴۹ قانون تعزیرات با عنایت به مقررات حاکم موجود به لحاظ لزوم موقوف شدن تعقیب مجرم با گذشت شاکی درخصوص دیه و قابل گذشت نبودن آن در مورد کیفر حبس مجازات های مستقل و منفک از هم به نظر می­رسند و از طرفی با توجه به صراحت مادتین ۱۹۸ و ۲۸۷ قانون اصلاح موادی از قانون آئین دادرسی کیفری حبس های کمتر از ده سال قطعی است لذا رأی شعبه ۱۶ دیوان عالی کشور که بر مبنا و اساس این نظر صادر شده قانونی و موجه تشخیص می­ شود. این رأی طبق ماده واحده قانون مربوط به وحدت رویه قضایی مصوب سال ۱۳۲۸ در موارد مشابه برای شعب دیوان عالی کشور و دادگاه ­ها لازم الاتباع است.