قابل فرجام خواهی بودن قرار منع تعقیب دادسرا در جرائم مذکور در ذیل ماده ۲۷۳ قانون آیین دادرسی کیفری در دیوان عالی کشور بعد از تأیید در دادگاه کیفری یک
با عنايت به اينکه حسب مقررات مواد ۳۰۲ و ۴۲۸ قانون آيين دادرسي کيفري مصوّب ۱۳۹۲ با اصلاحات بعدي، آراء صادره از محاکم کيفري يک در جرايم موضوع بندهاي مذکور در ذيل مادة ۲۷۳ قانون مذکور قابل فرجام‌خواهي در ديوان عالي کشور است و به موجب مادة ۴۲۷ قانون فوق‌الذکر و تبصرة ۲ آن، آراء صادرة غيرقطعي اعم از محکوميت، برائت يا قرارهاي منع و موقوفي تعقيب است که مطابق مقررات قانوني حسب‌مورد قابل‌تجديدنظر يا فرجام‌خواهي در مرجع ذي‌صلاح قضايي است، لهذا چنين مستفاد مي‌گردد که رأي دادگاه کيفري يک نسبت به تأييد قرار منع تعقيب صادره از دادسرا در خصوص جرايم فوق‌الاشاره قابل فرجام‌خواهي در ديوان عالي کشور است. بر اين اساس، رأي شعبة هفتم ديوان عالي کشور که با اين نظر مطابقت دارد به اکثريت آراء صحيح تشخيص داده مي‌شود. اين رأي طبق مادة ۴۷۱ قانون آيين دادرسي کيفري در موارد مشابه براي شعب ديوان عالي کشور، دادگاه‌ها و ساير مراجع، اعم از قضايي و غيرآن لازم‌الاتباع است.