در خصوص اعتراضات وارده به قانون تعیین تکلیف اراضی اختلافی اجرای قانون حفاظت و بهره برداری از جنگلها و مراتع ـ فارغ از محل وقوع اراضی مربوطه

‌رأي دادگاه حقوقي يك در مقام رسيدگي به شكايت از رأي قاضي موضوع “‌ماده واحده قانون تعيين تكليف اراضي اختلافي موضوع اجراي ماده ۵۶‌قانون جنگلها و مراتع” مصوب ۱۳۶۷ اصطلاحاً “‌رسيدگي به اعتراض” مي‌باشد نه “‌تجديد نظر” و عنوان “‌تجديد نظر” در ماده ۹ آيين‌نامه اصلاحي‌آيين‌نامه اجرايي قانون مذكور پس از كلمه “‌اعتراض” از باب تسامح در تعبير است. بنا بر اين با عنايت به مقررات موضوعه وقت (‌قانون تشكيل‌دادگاه‌هاي حقوقي يك و دو و قانون تجديد نظر آراء دادگاه‌ها) و اصل قابل تجديد نظر بودن آراء دادگاه‌هاي حقوقي يك در ديوان عالي كشور، تصميم‌شعبه بيست و چهارم ديوان عالي كشور كه بر اين اساس صادر گرديده صحيح و به اكثريت آراء تأييد مي‌گردد. اين رأي طبق ماده واحده قانون وحدت‌رويه قضايي براي شعب ديوان عالي كشور و دادگاه‌ها در موارد مشابه لازم‌الاتباع است.