قوانین قانون دریایی فصل اول - تابعیت و ثبت کشتی قسمت اول - تابعیت
ماده ۱ تا ماده ۷
ماده ۱ – شرایط تابعیت کشتی.
۱ – هر کشتی دریاپیما (اعم از این که ساختمان آن پایان یافته و یا در دست ساختمان
باشد) که ظرفیت غیر خالص ثبت شده آن حداقل ۲۵ تن و‌واجد شرایط ذیل باشد می‌تواند
بر طبق مقررات این قانون به ثبت رسیده و تابعیت ایرانی و حق بر افراشتن پرچم ملی
ایران را داشته باشد.
الف – کشتی به اشخاص تابع ایران (اعم از طبیعی و حقوقی) تعلق داشته باشد و در
صورتی که کشتی متعلق به شرکت ایرانی باشد باید سهام آن با‌نام بوده و حداقل ۵۱
درصد سرمایه واقعی آن متعلق به اتباع ایرانی باشد.
ب – کشتی باید بر طبق مقررات این فصل به ثبت برسد.
۲ – کشتیهای نفتکش متعلق به اشخاص (اعم از طبیعی یا حقوقی) که به امر تولید و یا
تصفیه و یا حمل و نقل نفت خام و یا گاز و یا محصولات‌نفتی اشتغال دارند می‌توانند
بدون رعایت حد نصاب مقرر در این ماده بنا به درخواست ذینفع و موافقت سازمان بنادر
و کشتیرانی به ثبت رسیده و‌تابعیت ایران را تحصیل کنند.
ماده ۲ – تابعیت فرمانده و افسران و کارکنان کشتی.
فرمانده و افسران و کارکنان کشتی ممکن است در صورت لزوم از اتباع غیر ایرانی
باشند.
مالک کشتی باید به هزینه خود اتباع ایرانی را برای کار در کشتی تربیت کند و به
تدریج آنان را به جای کارکنان خارجی در کشتی به کار گمارد.
برنامه کارآموزی توسط مالکین کشتی تنظیم و پس از تصویب سازمان بنادر و کشتیرانی
توسط مالکین مذکور به مورد اجرا گذاشته می‌شود ولی در هر‌حال می‌بایست در عرض چهار
سال از تاریخ قبول تابعیت ایران لااقل نصف کارکنان کشتی از اتباع ایران باشند.
مهندسین و افسران و کارکنان ایرانی کشتیرانی در مدتی که جزو کارکنان کشتی باشند
از پرداخت مالیات بر حقوق و مزایای دریافتی معاف خواهند بود.
ماده ۳ – آموزشگاه دریایی.
وزارت اقتصاد مکلف است ظرف مدت یک سال از تاریخ تصویب این قانون آموزشگاه تربیت
کارکنان دریانوردی بازرگانی را در یکی از بنادر جنوب‌تأسیس نماید.
ماده ۴ – مرجع صدور گواهی تابعیت.
مرجع صدور گواهی تابعیت کشتی سازمان بنادر و کشتیرانی می‌باشد.
ماده ۵ – کشتیهایی که در ایران ساخته شده‌اند.
هر کشتی که در ایران ساخته می‌شود و ظرفیت آن حداقل ۲۵ تن باشد تا وقتی که سازنده
کشتی آن را تحویل نداده است کشتی ایرانی تلقی می‌شود.
ماده ۶ – کشتیرانی ساحلی.
کشتیرانی به قصد تجارت بین بنادر و جزایر ایران (کاپوتاژ) منحصراً متعلق به
کشتیهای ایرانی است مگر آنکه در موارد لزوم بنا به پیشنهاد سازمان بنادر
و‌کشتیرانی اجازه مخصوص از طرف هیأت وزیران صادر گردد.
ماده ۷ – تغییر تابعیت.
مالکی که کشتی او در ایران به ثبت رسیده است می‌تواند تابعیت کشتی خود را تغییر
دهد.
مقررات مربوط به خروج از تابعیت در آیین‌نامه این قانون تعیین خواهد گردید.