ماده ۳۳ تا ماده ۳۴

ماده ۳۳
تمامی اشخاص مشمول مکلفند مدارک مربوط به سوابق معاملات و عملیات مالی(اعم از فعال و غیر فعال)و نیز مدارک مربوط به سوابق شناسایی ارباب‌رجوع هنگام ارائه خدمات پایه را به صورت فیزیکی و یا سایر روشهای قانونی،حداقل به مدت پنج سال بعد از پایان عملیات نگهداری کنند.هیأت تسویه اشخاص حقوقی مشمول،در صورت انحلال نیز موظف به نگهداری اسناد تا پنج سال پس از رویداد مالی هستند.
تبصره ۱- سوابق و مدارک موضوع این ماده باید به گونه‌ای ضبط و نگهداری شود که در صورت درخواست واحد اطلاعات مالی و سایر مراجع ذی ربط،اطلاعات آن اسناد در ظرف زمانی مذکور در ماده(۱۹)قابل دسترسی باشد.ارائه اصل اسناد و مدارک،در صورت درخواست واحد اطلاعات مالی و سایر مراجع ذی ربط،باید حداکثر ظرف یک ماه صورت پذیرد.مسئولیت جستجو و ارائه اسناد با شخص مشمول است.
تبصره ۲- اسناد مذکور باید قابلیت بازسازی معاملات را در صورت نیاز ایجاد نماید.
تبصره ۳- این ماده ناقض سایر مقرراتی که نگهداری اسناد را بیش از مدت یاد شده الزامی ساخته است،نیست.

ماده ۳۴
اشخاص مشمول موظفند سیستمهای اداری و مالی خود را به گونه‌ای سامان دهند که تمامی حساب‌ها و پرونده‌های یک شخص،مرتبط و قابل شناسایی و بررسی باشد.